Help . . . een potentiële koper
Het kan zomaar gebeuren:
iemand wil graag over de verkoop van je bedrijf praten. Wat doe je dan?
Zelf kreeg ik een aantal jaar geleden een dergelijk telefoontje. Het bedrijf ging prima. Er was sprake van groeiende omzet, tevreden klanten en een stijgende winst. Dit bleek niet onopgemerkt: een gerenommeerd buitenlands bedrijf toonde interesse. Dat is spannend, want het biedt onvermoede kansen. Je ego wordt gestreeld, je bent nieuwsgierig, dus je gaat – vrijblijvend – het gesprek aan.
Zoveel vragen
Maar wat ik toen nog niet besefte was dat dit vrijblijvende gesprek de trigger was van veel onrust. Zowel binnen het bedrijf, bij mijzelf als in m’n gezin. Plotseling staat alles op losse schroeven en rijzen er veel vragen. Wat is het beste om te doen? Welke kansen biedt het voor je bedrijf, je medewerkers, je klanten en voor jezelf? Hoeveel is je bedrijf eigenlijk waard?
Er kwamen ook vragen op waar tot dan toe nog nooit sprake van was geweest. Wat wil ik zelf? Wat is de meest optimale strategie voor het bedrijf? Wat geef ik op als ik het bedrijf zou verkopen? Is er na de verkoop nog wel plaats voor mij in het bedrijf? Wil ik dat wel? Wat moet ik met de rest van m’n leven gaan doen?
Onrust en onzekerheid
Ook ontstonden er minder aangename discussies. Mijn business partner, met wie ik het bedrijf had opgericht, deelde in eerste instantie niet mijn enthousiasme over een eventuele verkoop. Al snel kregen medewerkers in de gaten dat er wat speelde, wat zorgde voor onrust en onzekerheid. En omdat steeds meer van de aandacht van het management naar het (mogelijke) verkoopproces ging, verminderde onze verkoopinspanningen, vertraagde de groei en begonnen klanten ook vragen te stellen.
Structuur en voorbereiding
Uiteindelijk verkochten we ons bedrijf, voor een goede prijs, en heb ik het bedrijf nog een aantal jaar verder kunnen uitbouwen. Het was achteraf gezien echter beter geweest om meer structuur aan te brengen in het proces. Een betere voorbereiding van de onderhandelingen en het verkoopproces en een zorgvuldige planning van de latere overdracht had veel werk en zorgen gescheeld. Ook had ik graag vooraf geweten waar ik allemaal mee te maken zou gaan krijgen.
Al doende leert men
In mijn verdere loopbaan heb ik later vaker bedrijven verkocht die ik had (mede-)opgericht. En sommige heb ik ook bewust niet verkocht. De emoties, zoals ik die tijdens de eerste keer ervoer, waren er nog wel. Maar dankzij die eerste ervaring waren de processen gelukkig niet meer zo’n allesverwoestende rollercoaster.
Is bovenstaande situatie herkenbaar? En vind je het zinvol om iemand te betrekken die het al een keer heeft meegemaakt? Neem dan vrijblijvend contact met op op.